ராணுவ மோதல்களின் வரலாறு

Guys, இந்தியாவுக்கும் பாகிஸ்தானுக்கும் இடையிலான ராணுவ மோதல்கள் ஒரு நீண்ட மற்றும் சிக்கலான வரலாற்றைக் கொண்டுள்ளன. இந்த இரண்டு அண்டை நாடுகளும், 1947 இல் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியிலிருந்து சுதந்திரம் பெற்றதிலிருந்து, காஷ்மீர் பிராந்தியத்தின் கட்டுப்பாடு தொடர்பாக பல போர்களில் ஈடுபட்டுள்ளன. இந்த மோதல்கள் வெறும் எல்லைப் பிரச்சனைகள் மட்டுமல்ல, அவை இரு நாடுகளின் தேசிய அடையாளங்கள், அரசியல் ஸ்திரத்தன்மை மற்றும் பிராந்திய அதிகார சமநிலை ஆகியவற்றில் ஆழமாக வேரூன்றியுள்ளன. முதல் பெரிய போர் 1947-48 இல் நடந்தது, இது காஷ்மீரை பாகிஸ்தான் ஆக்கிரமித்த பிறகு தொடங்கியது. ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் தலையீட்டால் போர் நிறுத்தம் ஏற்பட்டது, ஆனால் காஷ்மீரின் சர்ச்சைக்குரிய பகுதி ஒரு தற்காலிக கட்டுப்பாட்டுக் கோடாகப் பிரிக்கப்பட்டது, இது இன்றுவரை நீடிக்கிறது. இந்த போர், இரு நாடுகளுக்கும் இடையே ஒரு நிரந்தர பகைமையின் தொடக்கத்தைக் குறித்தது. அடுத்த முக்கிய மோதல் 1965 இல் நடந்தது. பாகிஸ்தான், காஷ்மீரில் கிளர்ச்சியைத் தூண்டி, அதன் மூலம் இந்திய ஆட்சியை அகற்றுவதற்கான ஒரு முயற்சியாக இதைத் தொடங்கியது. ஆனால், இந்திய ராணுவம் வலுவாக பதிலடி கொடுத்து, போர் பாகிஸ்தானுக்குள் விரிவடைந்தது. இறுதியில், இரு தரப்பும் பெரிய இழப்புகளைச் சந்தித்தன, மேலும் சோவியத் ஒன்றியத்தின் மத்தியஸ்தத்தில் தாஷ்கண்ட் ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது. இந்த ஒப்பந்தம், போர் நிறுத்தத்தை உறுதிப்படுத்தியது மற்றும் படைகளை பழைய நிலைகளுக்குத் திரும்பச் செய்தது. எனினும், இது காஷ்மீர் பிரச்சினைக்கு ஒரு நிரந்தர தீர்வைக் கொண்டுவரவில்லை. 1971 இல், கிழக்கு பாகிஸ்தானில் (இப்போது பங்களாதேஷ்) நடந்த உள்நாட்டுப் போரின் போது, இந்தியா தலையிட்டது. பங்களாதேஷ் விடுதலைப் போரில் இந்தியாவின் பங்கு, பாகிஸ்தானின் இராணுவ ரீதியான தோல்விக்கும், பங்களாதேஷ் ஒரு தனி நாடாக உருவாவதற்கும் வழிவகுத்தது. இது இந்தியாவிற்கு ஒரு பெரிய ராணுவ மற்றும் அரசியல் வெற்றியாக அமைந்தது, மேலும் பிராந்தியத்தில் அதன் நிலையை வலுப்படுத்தியது. 1999 இல், கார்கில் போர் நடந்தது. பாகிஸ்தான் ராணுவ வீரர்கள், காஷ்மீரின் கார்கில் மாவட்டத்தில் உள்ள இந்தியப் பகுதிகளில் ஊடுருவி, உயரமான மலைப்பகுதிகளைக் கைப்பற்றினர். இந்திய ராணுவம், கடுமையான சண்டைக்குப் பிறகு, கைப்பற்றப்பட்ட பகுதிகளை மீட்டெடுத்தது. இந்த போர், இரு நாடுகளுக்கும் இடையே அணு ஆயுதப் போட்டி இருப்பதால், உலகளவில் பெரும் கவலையை ஏற்படுத்தியது. இந்த தொடர்ச்சியான மோதல்கள், பிராந்தியத்தில் அமைதி மற்றும் ஸ்திரத்தன்மையை ஏற்படுத்துவதில் பெரும் சவாலாக உள்ளன. மேலும், இந்த மோதல்கள், இரு நாடுகளின் பொருளாதாரத்திலும், சமூகத்திலும், மனித வளத்திலும் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளன.

காஷ்மீர் சர்ச்சை: மூல காரணம்

Guys, இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் இடையேயான பிரச்சனைகளின் மையப்புள்ளி காஷ்மீர் சர்ச்சை. இது வெறும் நிலப்பரப்புக்கான போட்டி மட்டுமல்ல, இது இரு நாடுகளின் இறையாண்மை, தேசியப் பெருமை மற்றும் வரலாற்று ரீதியான கோரிக்கைகளுடன் பின்னிப் பிணைந்துள்ளது. 1947 இல் இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்தபோது, பிரிட்டிஷ் இந்தியா பல சுதேச அரசுகளாகப் பிரிக்கப்பட்டது. இந்த அரசுகள் இந்தியாவுடன் இணையவோ, பாகிஸ்தானுடன் இணையவோ அல்லது சுதந்திரமாக இருக்கவோ தேர்வு செய்ய வேண்டியிருந்தது. அப்போதைய ஜம்மு காஷ்மீர் சமஸ்தானத்தின் ஆட்சியாளராக இருந்த மகாராஜா ஹரி சிங், முதலில் சுதந்திரமாக இருக்க விரும்பினார். ஆனால், அக்டோபர் 1947 இல், பாகிஸ்தானிலிருந்து ஆதரவு பெற்ற பழங்குடியினர் மற்றும் இராணுவ வீரர்களின் ஒரு பெரிய தாக்குதல் காஷ்மீர் பள்ளத்தாக்கில் நுழைந்தது. இந்த தாக்குதலின் போது, மகாராஜா ஹரி சிங், இந்தியாவிற்கு உதவியைக் கோரினார். இந்தியாவின் இணைப்பிற்கு ஈடாக, இந்தியா காஷ்மீருக்கு இராணுவ உதவியை வழங்க ஒப்புக்கொண்டது. இந்த இணைப்பு, இந்திய அரசியலமைப்பின் 370 வது பிரிவின் கீழ், காஷ்மீருக்கு சிறப்பு அந்தஸ்தை வழங்கியது. இந்தப் பிரச்சனை இத்துடன் தீர்ந்திருக்க வேண்டும், ஆனால் பாகிஸ்தான் இதை ஏற்க மறுத்தது. பாகிஸ்தானின் கூற்றுப்படி, காஷ்மீரின் பெரும்பான்மையான முஸ்லிம் மக்கள் தங்களோடு இணைய விரும்பினர், மேலும் இந்தியா బలవంతంగా காஷ்மீரை இணைத்துக் கொண்டது. இந்த முரண்பட்ட பார்வைகள், 1947-48 போர், 1965 போர், 1999 கார்கில் போர் மற்றும் தொடர்ச்சியான எல்லைத் தகராறுகளுக்கு வழிவகுத்தன. காஷ்மீரில் சுயநிர்ணய உரிமை கோரி, அப்பகுதியில் பல ஆண்டுகளாக கிளர்ச்சி இயக்கங்கள் நடந்து வருகின்றன. இந்தியா, இந்த கிளர்ச்சிகளை பாகிஸ்தானின் ஆதரவுடன் நடக்கும் பயங்கரவாதமாக கருதுகிறது, அதேசமயம் பாகிஸ்தான் இதை காஷ்மீர் மக்களின் சுதந்திரப் போராட்டமாக சித்தரிக்கிறது. 2019 இல், இந்திய அரசாங்கம், காஷ்மீருக்கான சிறப்பு அந்தஸ்தை ரத்து செய்தது மற்றும் மாநிலத்தை இரண்டு யூனியன் பிரதேசங்களாகப் பிரித்தது. இந்த நடவடிக்கை, இந்தியாவின் உள் விவகாரம் என்று இந்தியா கூறினாலும், பாகிஸ்தான் இதை கடுமையாக எதிர்த்தது மற்றும் சர்வதேச அளவில் கண்டனம் தெரிவித்தது. இந்த காஷ்மீர் பிரச்சனை, இரு நாடுகளுக்கும் இடையேயான உறவுகளில் ஒரு நிரந்தரமான பதற்றத்தையும், distrust-ஐயும் உருவாக்கியுள்ளது. இது பிராந்தியத்தின் அமைதிக்கு ஒரு பெரிய தடையாக உள்ளது, மேலும் இரு நாடுகளும் தங்கள் வளங்களை வளர்ச்சிக்கு பதிலாக இராணுவ பலத்தை அதிகரிக்க பயன்படுத்துகின்றன. இந்த சர்ச்சையின் தீர்வு, தெற்காசியாவின் எதிர்காலத்திற்கு மிகவும் முக்கியமானது.

சமீபத்திய பதற்றங்கள் மற்றும் மோதல்கள்

Guys, இந்தியாவுக்கும் பாகிஸ்தானுக்கும் இடையிலான உறவுகள் எப்போதும் ஏற்ற இறக்கங்களுடன் இருந்திருக்கின்றன, ஆனால் சமீபத்திய ஆண்டுகளில் பதற்றங்கள் பலமுறை உச்சத்தை எட்டியுள்ளன. சமீபத்திய பதற்றங்கள் பெரும்பாலும் பயங்கரவாத தாக்குதல்கள் மற்றும் அதற்கு இந்திய தரப்பில் இருந்து வரும் பதிலடி ஆகியவற்றைச் சுற்றியே சுற்றி வருகின்றன. 2016 இல், உரியில் இந்திய ராணுவ முகாம் மீது நடத்தப்பட்ட பயங்கரவாத தாக்குதலுக்குப் பிறகு, இந்திய ராணுவம் பாகிஸ்தானுக்குள் புகுந்து, பயங்கரவாத முகாம்கள் மீது துல்லியமான தாக்குதல்களை நடத்தியதாகக் கூறியது (surgical strikes). இது இரு நாடுகளுக்கும் இடையே ஒரு பெரிய மோதல் பதற்றத்தை உருவாக்கியது. இதைத் தொடர்ந்து, 2019 இல், புல்வாமா பயங்கரவாத தாக்குதலில் 40 க்கும் மேற்பட்ட இந்திய வீரர்கள் கொல்லப்பட்டனர். இதற்கு பதிலடியாக, இந்திய விமானப்படை பாகிஸ்தானின் பாலகோட்டில் உள்ள பயங்கரவாத முகாம்கள் மீது வான்வழி தாக்குதல்களை நடத்தியது. இந்த தாக்குதல்கள், இரு அணு ஆயுத நாடுகளுக்கு இடையே ஒரு நேரடி போருக்கு வழிவகுக்கும் என்ற அச்சத்தை ஏற்படுத்தின. பாகிஸ்தான், இந்திய விமானப்படை விமானத்தை சுட்டு வீழ்த்தியதாகவும், ஒரு இந்திய விமானியைப் பிடித்ததாகவும் கூறியது. இருப்பினும், ராஜதந்திர முயற்சிகளால் போர் தவிர்க்கப்பட்டது. இந்த சம்பவங்களுக்குப் பிறகு, இரு நாடுகளுக்கும் இடையிலான உறவுகள் மேலும் மோசமடைந்தன. வர்த்தகம், தூதரக உறவுகள் மற்றும் மக்களுடனான தொடர்புகள் பெருமளவில் பாதிக்கப்பட்டன. 2019 இல், காஷ்மீருக்கான சிறப்பு அந்தஸ்தை இந்தியா ரத்து செய்த பிறகு, பாகிஸ்தான் இந்திய தூதரை வெளியேற்றி, இருதரப்பு வர்த்தகத்தையும் நிறுத்தியது. சமீபத்திய மோதல்கள் பெரும்பாலும் எல்லைப் பகுதிகளில் சிறிய அளவிலான துப்பாக்கிச் சண்டைகள் மற்றும் தந்திரோபாய நகர்வுகளாகவே இருக்கின்றன. இந்தியாவும் பாகிஸ்தானும் தொடர்ந்து ஒருவரையொருவர் எல்லை தாண்டிய பயங்கரவாதம் மற்றும் ஊடுருவல் முயற்சிகளில் ஈடுபடுவதாக குற்றம் சாட்டுகின்றன. இந்த தொடர்ச்சியான மோதல்கள், தெற்காசிய பிராந்தியத்தில் அமைதி மற்றும் ஸ்திரத்தன்மையை ஏற்படுத்துவதில் பெரும் தடையாக உள்ளன. இவை, இரு நாடுகளின் பொருளாதார வளர்ச்சியையும் பாதிக்கின்றன, ஏனெனில் பாதுகாப்பு செலவுகள் அதிகமாகின்றன. மேலும், இந்த பதற்றமான சூழல், உள்ளூர் மக்களிடையே அச்சத்தையும், பாதுகாப்பின்மையையும் ஏற்படுத்துகிறது.

உலக அரங்கில் இந்தியா-பாகிஸ்தான் உறவுகள்

Guys, இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் இடையேயான உறவுகள், உலக அரங்கில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் ஒரு முக்கிய விஷயம். இந்த இரண்டு நாடுகளும் அணு ஆயுத சக்திகள் என்பதால், இவர்களுக்கிடையேயான எந்தவொரு மோதலும் உலகளவில் பேரழிவை ஏற்படுத்தும். இதனால், உலக நாடுகள், குறிப்பாக அமெரிக்கா, சீனா மற்றும் ஐக்கிய நாடுகள் சபை, இந்த இரண்டு நாடுகளுக்கும் இடையே அமைதியை நிலைநாட்ட தொடர்ந்து முயற்சித்து வருகின்றன. உலக அரங்கில் இந்தியா-பாகிஸ்தான் உறவுகள் பெரும்பாலும் பல ஆண்டுகளாக நீடிக்கும் காஷ்மீர் பிரச்சனையால் தீர்மானிக்கப்படுகின்றன. எந்தவொரு தீவிரமான மோதலும் ஏற்பட்டாலும், சர்வதேச சமூகம் தலையிட்டு, போர் நிறுத்தத்தை வலியுறுத்துகிறது. ஐக்கிய நாடுகள் சபை, பல ஆண்டுகளாக காஷ்மீர் பிரச்சினையில் தனது கண்காணிப்புப் படையை (UNMOGIP) வைத்துள்ளது, இரு தரப்புக்கும் இடையே அமைதியைக் கொண்டுவர முயல்கிறது. 2019 இல், புல்வாமா தாக்குதல் மற்றும் அதைத் தொடர்ந்த வான்வழித் தாக்குதல்களுக்குப் பிறகு, உலக நாடுகள் பெரும் கவலை தெரிவித்தன. பல நாடுகள், தீவிரவாதத்தை எதிர்த்துப் போராடுவதில் இந்தியாவின் நிலைப்பாட்டை ஆதரித்தன, ஆனால் அதே நேரத்தில், மோதலைத் தவிர்ப்பதன் முக்கியத்துவத்தையும் வலியுறுத்தின. சீனா, பாகிஸ்தானின் முக்கிய கூட்டாளியாக இருப்பதால், இந்தப் பிரச்சனையில் அதன் பங்கு முக்கியமானது. சீனா, பொதுவாக, இரு நாடுகளும் பொறுமையைக் கடைப்பிடிக்க வேண்டும் என்றும், நேரடி பேச்சுவார்த்தை மூலம் பிரச்சினைகளைத் தீர்க்க வேண்டும் என்றும் கூறுகிறது. அமெரிக்கா, பிராந்திய ஸ்திரத்தன்மைக்கு முக்கியத்துவம் கொடுப்பதால், இரு நாடுகளுக்கும் இடையே அமைதியான தீர்வைக் காண முயற்சி செய்கிறது. அமெரிக்கா, பயங்கரவாதத்தை எதிர்ப்பதில் இந்தியாவின் கவலைகளைப் புரிந்து கொள்கிறது, அதேசமயம் பாகிஸ்தானுடனான அதன் உறவுகளையும் பராமரிக்க முயற்சிக்கிறது. உலக அரங்கில் இந்த உறவுகளின் தாக்கம், பிராந்திய வர்த்தகம், முதலீடுகள் மற்றும் பாதுகாப்பு ஒத்துழைப்பு ஆகியவற்றிலும் பிரதிபலிக்கிறது. பதற்றமான சூழ்நிலை, பிராந்தியத்தில் முதலீடுகளைக் குறைக்கிறது மற்றும் வர்த்தக வாய்ப்புகளை பாதிக்கிறது. மறுபுறம், அமைதியான மற்றும் நிலையான உறவுகள், பிராந்தியத்தின் பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு வழிவகுக்கும். இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் இடையேயான அமைதி, தெற்காசியாவின் ஒட்டுமொத்த வளர்ச்சிக்கும், ஸ்திரத்தன்மைக்கும் மிக அவசியம். சர்வதேச சமூகம், இந்தப் பிரச்சனையைத் தீர்க்க தொடர்ந்து அழுத்தம் கொடுத்து வருகிறது, ஆனால் இறுதி தீர்வு, இரு நாடுகளின் அரசியல் விருப்பத்தைப் பொறுத்தே அமையும்.

எதிர்காலத்திற்கான பார்வை

Guys, இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் இடையேயான உறவுகளின் எதிர்காலத்திற்கான பார்வை என்பது ஒரு சிக்கலான மற்றும் சவாலான விஷயம். இரு நாடுகளுக்கும் இடையே நீண்டகால பகைமை, distrust, மற்றும் ஆழமான வரலாற்றுப் பிணக்குகள் உள்ளன. இருப்பினும், நம்பிக்கையற்ற சூழலில் கூட, சில சாத்தியக்கூறுகள் உள்ளன. முதலாவதாக, மக்கள் தொடர்பு மற்றும் கலாச்சார பரிமாற்றங்களை அதிகரிப்பது இரு நாடுகளுக்கும் இடையே புரிந்துணர்வை மேம்படுத்த உதவும். சினிமா, இசை, இலக்கியம் மற்றும் விளையாட்டு போன்ற துறைகளில் ஒத்துழைப்பு, மக்களின் மனப்பான்மையை மெதுவாக மாற்றும். இது, அரசியல் தலைவர்கள் எதிர்கொள்ளும் அழுத்தத்தைக் குறைத்து, அமைதிப் பேச்சுவார்த்தைகளுக்கு வழிவகுக்கும். இரண்டாவதாக, பொருளாதார ஒத்துழைப்பு ஒரு பெரிய காரணியாக இருக்கும். இரு நாடுகளும் தங்கள் பொருளாதாரத்தை மேம்படுத்த விரும்பினால், வர்த்தகத் தடைகளை நீக்கி, ஒருவருக்கொருவர் சந்தைகளை அணுகுவது மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும். இது, வேலைவாய்ப்பை உருவாக்கும், வறுமையைக் குறைக்கும் மற்றும் இரு நாடுகளுக்கும் இடையே பரஸ்பர சார்புநிலையை அதிகரிக்கும். மூன்றாவதாக, காஷ்மீர் பிரச்சனைக்கு ஒரு நியாயமான மற்றும் அனைவராலும் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய தீர்வு காண்பது அவசியம். இது எளிதானது அல்ல, ஆனால் ராஜதந்திர பேச்சுவார்த்தைகள், இரு தரப்பினரின் கவலைகளையும் கருத்தில் கொள்ளும் ஒரு தீர்வைக் கண்டறிய உதவும். சுயநிர்ணய உரிமை, பிராந்திய சுயாட்சி அல்லது கூட்டாட்சி போன்ற யோசனைகள் ஆராயப்படலாம். நான்காவதாக, பயங்கரவாதத்தை எதிர்த்துப் போராடுவதில் ஒத்துழைப்பு முக்கியமானது. இரு நாடுகளும் தீவிரவாதத்தால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளன, மேலும் ஒன்றாகச் செயல்படுவதன் மூலம், இந்த அச்சுறுத்தலை திறம்பட எதிர்கொள்ள முடியும். உளவுத்துறை பகிர்வு மற்றும் கூட்டு நடவடிக்கைகள், பயங்கரவாத வலையமைப்புகளை முறியடிக்க உதவும். எதிர்காலத்திற்கான பார்வை என்பது, மோதல்களிலிருந்து விலகி, ஒத்துழைப்பு மற்றும் அமைதியை நோக்கிச் செல்வதாகும். இது ஒரு நீண்ட பயணம், ஆனால் இரு நாடுகளின் மக்களும், பிராந்தியத்தின் நலனும் இதை கோருகின்றன. அரசியல் தலைவர்கள், தைரியமான முடிவுகளை எடுக்கவும், பழைய விரோதங்களை மறந்து, ஒரு புதிய அத்தியாயத்தைத் தொடங்கவும் தயாராக இருக்க வேண்டும். தெற்காசியாவில் அமைதி மற்றும் செழிப்பு, இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் இடையேயான நல்லுறவைப் பொறுத்தே அமையும். இந்த எதிர்காலத்திற்கான பார்வையை நனவாக்க, இரு நாடுகளும் பொறுமையுடனும், உறுதியுடனும் செயல்பட வேண்டும்.